تازه کار رو شروع کرده بود. برای همین رفتیم آتیله اش که دیداری تازه کرده باشیم و شادباشی گفته باشیم.
خوشحال شدیم و گفتیم با توکل به خدا انشاءالله روزگار نیکی سپری کنید و کارتان به نتیجه برسد.
گفت: توکل به خدا یعنی چی؟ باید تلاش کرد و با تلاش به نتیجه رسید.
خیلی تعجب کردم. خیلی دلم سوخت. خیلی ناراحت شدم که چرا از مفهوم توکل، از مفهوم با خدا بودن و از معنای زندگی آنقدر دور هستند که توکل را معارض با تلاش میدانند و حتی گمان میکنند تلاش بدون توکل، قطعا میتواند نتیجه بخش باشد!
آن لحظه آنقدر تعجب کردم که دیگر حرفی نزدم. به قولی هنگ کردم.
اما الان میگویم که هر تلاشی که از آدمی زاد سر میزند، مدیون لطف الهی است که به او حیات و ویزگی های حیات بخشیده. و در ازای هر تلاش انسان اگر لطف و عنایت الهی نباشد، سرانجامش نمی تواند قطعا به خیر باشد.
